تکراری

حرف های ناگفته

تکراری

حرف های ناگفته

کشتار روح

     در حوالی کوچه های تاریک شب 

     آنجا که 

     به دوش می کشم 

     انسانیت را 

      سگرمه های  

     تلخ زمین  

     و سلقمه های آسمان  

     پیکرم را  

     به تاراج می برند  

     و خونابه انسانیت زمین را  

     فرش می کند   

   

پ:هردم آید غمی از نو به مبارکبادم

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد