سکوت کن سکوت
تاسکوت می کنی
حرفهای تو ناشناخته است
دشمنان در لباس دوست نیز
آرام ترنگاه مکنند تورا
سکوت میوه صبوری است
سکوت مایه آرامش
پس سکوت کن سکوت
رویاهامان گاهی دست یافتنی
وگاهی در بستر نابودی
گاهی در اوج
گاهی با موج
گاه راه میروی تا برسی
گاهی میروی تا رفته باشی
وباز نمانی
امروز هم راه نیمه را نرفته ایم
اندیشه ام را سربی میکند و
سخت
لحظه هایم طمع گس نا
گرفته است
این روزها هوا تلخ تر می شود
باید رفت
شاید چند روزی
بی هدف وبی محابا
فقط
برای یک عمر گریختن
دیر نیست
سخت نیست
باید هوایی تازه کنم
جایی که اسمانش
این رنگ نباشد
جز نامهربانی
هیچ در چمدانم نیست