تکراری

حرف های ناگفته

تکراری

حرف های ناگفته

ادم

حوا بغض کرده بود

هیچ چیز ارامش نمی کرد

نبود

آدم همه زمین را به دنبال سیب گشته بود

 

دردینه

وامانده ام

رها

بی آنکه بدانم تا کجا

 فرو می روم

ای ادمها

در پس این روزهای ابری

آی ادمها

افتابی هست؟