تکراری

حرف های ناگفته

تکراری

حرف های ناگفته

بی وزنی

کتابی در دست  

زمان را وا می نهم                                               

لحظه ها را به هیچ می سپارم   

وذهنم را  

که در هجمه سرد روزها 

 زرد وزخمی است  

به خواب می برم 

 به رویا...

سلوک

 پیدایم نیست 

شاید 

 در جایی گم شده ام  

باید بگردم 

 ثانیه ها را