با من است
یک تدوام بی علاج
دلخواهی به چرک نشسته.
بگو فردا چه خواهد شد!
که اینگونه تلخ کرده زمین را، امروز بی اعتمادی ام .
مانده ام میان لحظه های رستن
چند ثانیه تا تو مانده است!